گفت‌وگو |

توکل سپری برای آرامش روحی و روانی است/ قناعت ثروتی بی منتهی

7:00 - 04 فروردين 1403
کد خبر: ۴۷۶۴۹۳۹
توکل سپری برای آرامش روحی و روانی است/ قناعت ثروتی بی منتهی
یک کارشناس علوم قرآنی توکل و رضا به خواست خداوند متعال را سبک زندگی مناسب خواند و قناعت و پاک‌دامنی را عامل سعادت جامعه انسانی خواند.

حمزه محمدی کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگو با خبرگزاری میزان درباره دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان گفت: معارفی همچون داشتن پاک‌دامنی، عفاف و قناعت و انجام دادن عدل و انصاف و آسودگی از ترس است. اهمیت پاک‌دامنی به‌اندازه‌ای مهم است که حضرت علی (ع) معتقد است، پاداش کسی که در راه خدا شهید می‌شود از فرد پاک‌دامن بیشتر نیست؛ و در جایی دیگر بیان شده «پیکارگری که در راه خدا شهید می‌شود اجرش بیشتر از کسی که قدرت گناه دارد و چشم می‌پوشد نیست. عفیف (پاکدامن) نزدیک است فرشته‌ای باشد از فرشتگان». پاک‌دامنی، واژه که در قرآن کریم مطرح شده و از نظر علم اخلاق نیز نکاتی بسیاری را برای جامعه مطرح می‌کند که نکته‌ای مهم برای جوامع آشفته امروزی محسوب می‌شود.

وی مضمون دعای روز دوازدهم ماه مبارک را بیان و افزود: در روز دوازدهم ماه مبارک رمضان بندگان از خداوند متعال می‌خواهند تا (اللَّهُمَّ زَیِّنِّی فِیْهِ بِالسِّتْرِ وَالعَفافِ، وَاسْتُرْنِی فِیْهِ بِلِباسِ القُنُوعِ وَالکَفافِ، وَاحْمِلْنِی فِیْهِ عَلى العَدْلِ وَالاِنْصافِ، وَآمِنِّی فِیْهِ مِنْ کُلِّ ما أَخافُ بِعِصْمَتِکَ یا عِصْمَةَ الخائِفِینَ. خدایا زینت‌ده مرا در آن با پوشش و پاک‌دامنی، و بپوشانم در آن جامه قناعت و خودداری، و وادارم نما در آن بر عدل و انصاف، و آسوده‌ام دار در آن از هر چیز که می‌ترسم، به نگاه‌داری خودت،‌ای نگه‌دار ترسناکان.» قناعت و کفاف یعنی اینکه زندگی را بگذرانیم. اگر مال و ثروت زیاد داشته باشیم گرفتار می‌شویم و اگر دستمان پیش کسی دراز باشد ذلیل می‌شویم پس از خدا بخواهیم که به‌اندازه کفاف زندگی به ما بدهد. قناعت هم به انسان عزت می‌دهد و کسی که قناعت دارد خدا او را عزیز می‌کند.

محمدی به فراز دیگر دعای روز دوازدهم ماه مبارک اشاره و بیان کرد: بزرگ‌ترین گنج، قناعت است و قناعت سرمایه‌ای بی‌پایان. قناعت، یعنی نخواستن، کم خواستن، راضی بودن به داشته و کندن دندان طمع نکته‌ای که در زندگی بشر مهم بوده و بسیاری از جنگ‌ها از این مهم بلند می‌شود. قناعت، آرام بخش دل، صفا بخش جان، تزکیه کننده نفس و انیسى موافق و رفیقى ارزشمند است. پیامبر اکرم (ص) در مورد قناعت فرمودند: «از شبهه بپرهیز، تا عابدترین خلق باشى و به آنچه دارى قناعت کن، تا شاکرترین مردم به حساب آیى و بر خلق همان پسند که بر خود می‌پسندی، تا از همه مومن‌تر باشى»

این کارشناس علوم قرآنی تصریح کرد: در ماه مبارک رمضان بنده از خداوند می‌خواهد تا برترین مقوله‌ها همانند قنات را به او عطا کند حضرت على (ع) در مورد قناعت می‌فرمایند: شرفى برتر از اسلام و عزتى عزیزتر از تقوا و پناهگاهى استوارتر از ورع و شفیعى رهاننده‌تر از توبه و گنجى بی‌نیاز کننده‌تر از قناعت نیست. امام صادق (ع) به آیات خداوند در مورد قناعت اشاره می‌کنند و می‌فرمایند: «اگر انسان قانع ادعا کند، من مالک دنیا و آخرتم و بر این ادعایش قسم بخورد، خداوند بزرگ او را در این ادعا و قسم تصدیق می‌کند؛ چرا که مرتبه و شأن قناعت بس عظیم و بلند است.»

وی افزود: هر کس به داده خداوند متعال قناعت کند و راضى شود و توجه کند  نه تنها به او ظلم نشده، بلکه عین عدل است، از پریشانى و غصه و رنج، راحت است. باید تاکید کرد که هر چه از حقیقت قناعت کم شود، رغبت و طمع به آنچه در دست سایر مردم است در انسان زیاد می‌شود و صفت رذیله طمع و رغبت در این زندگى کوتاه دنیا و بدبختى به دنبال دارد و گرفتار این دو خطر از عذاب رهایى ندارد، مگر این که از باب رحمت و عنایت حق، موفّق به توبه شود.

محمدی به بخش دیگر دعا و پناه در ترس به خداوند اشاره و تاکید کرد: آرامش روانی، مقابل اضطراب و دلهره، قرار دارد و برای هر انسانی رخ می‌دهد، اما باید در نظر داشت که ایمان به خداوند متعال و کسانی که در زندگی احساس فقر و نداشتن می‌کنند و یا دچار ناراحتی‌ها و نگرانی‌های دیگری شده‌اند، برای رفع همه این مشکلات بهتر است به قدرتی که فوق قدرت‌ها است و فناناپذیر است اعتماد کنند؛ و خود را به او بسپارند و، چون قدرتی بالاتر از قدرت الهی نیست بهتر است بر او تکیه کنند و خود و زندگی خود را به او بسپارند. چرا که به خیر و مصلحت بندگانش واقف است. منظور از توکّل بر خدا این است که انسان تلاش‌گر کار خود را به خدا واگذار کنند تا حل مشکلات خویش را از او بخواهد. کسی که دارای روح توکل است هرگز یاس و ناامیدی را به خود راه نمی‌دهد و در مقابل مشکلات احساس ضعف و زبونی نمی‌کند. این افراد در برابر حوادث سخت مقاوم هستند و همین حالت موجب می‌شود که او در درون خود احساس امنیت و آرامش کند بنابراین قدرت او برای رفع مشکلات چند برابر می‌شود و به راحتی سختی‌ها و مشکلات را تحمل می‌کند. هنگامی‌که پیامبراسلام (ص) از پیشگاه خداوند سوال کرد که: «چه چیز بهتر و افضل‌ترین عمل است؟ پاسخ داده شد: چیزی نزد من از توکل بر من و راضی بودن به تقسیم من، با فضیلت‌تر نیست».

وی به دغدغه‌های مردم اشاره و تصریح کرد: هیچ چیز برتر و با اهمیت‌تر از توکل نیست و اگر مردم در جامعه امروز دچار مشکلاتی هستند، چون توکل را فراموش کرده و یا در زندگی آنان کم‌رنگ شده است. پس توکل بهترین مسیر برای گذشتن از دشواری‌های زندگی بوده و نیاز است تا جامعه امروز توجهی ویژه به آن داشته باشد.

انتهای پیام/


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *