رنج‌های ناگفته ساکنان غزه؛ کشتار فلسطینیان به بهانه «منطقه امن»

خبرگزاری میزان – رژیم صهیونیستی پس از پایان آتش‌بس موقت، بار دیگر دستور تخلیه را برای ساکنان نوار غزه صادر کرده و از آن‌ها خواسته تا به مناطق جنوبی و رفح بروند.

با وجود این، نظامیان رژیم صهیونیستی تمامی مناطق را در نوار غزه هدف قرار می‌دهند و جایی برای ساکنان غزه امن نیست.

روایت رنج‌های ناگفته ساکنان غزه

جیسون لی، مدیر صندوق نجات کودکان در فلسطین، می‎گوید: هفته گذشته را در غزه گذراندم، جایی که شاهد فاجعه‌بار شدن یک وضعیت وخیم بودم.

مقام صندوق نجات کودکان، بیان کرد: هنگام بازدید از پناهگاهی در جنوب نوار غزه، با خانواده آواره‌ای ملاقات کردم که از یافتن شیر برای نوزاد خردسال خود که مادرش در زیر آوار مدفون شده بود، ناامید شده بودند.

به گفته وی، با کودکانی آشنا شدم که با صد‌ها نفر دیگر برای یک سرویس بهداشتی در صف ایستاده بودند، من با همکارانی ملاقات کردم که برای ارائه کمک در پناهگاهی که خودشان به آنجا پناه می‌بردند، کار می‌کردند.

داستان رنج‌های ناگفته در غزه عادی است، جایی که ۱.۸ میلیون نفر - حدود ۸۰ درصد جمعیت - اکنون بی‌خانمان هستند و هر کجا که بتوانند به دنبال پناهندگی هستند.

وقفه هفت روزه در نبرد تا حدودی برای خانواده‌ها تسکین‌دهنده بود و این امکان را برای آن‌ها فراهم کرد تا به دنبال غذا باشند، به دنبال عزیزان خود بگردند و از بمباران‌های بی‌امان مصون بمانند، اما این وقفه بسیار کوتاه بود.

جیسون لی، می‌گوید: ما تلاش کردیم تا کامیون‌های بیشتری را وارد غزه کنیم، برای صد‌ها هزار نفری که هنوز در شمال غزه هستند، وسایل حیاتی را دریافت کنیم و بین کودکان و خانواده‌هایشان که در پناهگاه‌ها هستند، توزیع کنیم.

این مواد غذایی و تجهیزات هنوز برای پاسخگویی به نیاز‌های ۲.۳ میلیون نفری که به کمک نیاز دارند، کافی نبود.

هیچ مکانی در غزه امن نیست

با انتشار خبر در اوایل صبح جمعه گذشته درباره پایان وقفه بشردوستانه، امید‌ها به آتش‌بس قطعی به ناامیدی تبدیل شد، بار دیگر آمبولانس‌ها مجروحان را به بیمارستان منتقل می‌کردند و به خانواده‌های آواره دستور داده شد که بار دیگر حرکت کنند.

دستور برای حرکت به مناطقی که نمی‌توانند آن‌ها را در خود جای دهند؛ انتقال به مناطقی که زیرساخت‌های کافی مانند آب و فاضلاب، سرپناه یا دسترسی به خدمات اولیه را ندارند.

برای حرکت در زمانی که حملات هوایی، گلوله‎باران و جنگ ادامه دارد و از طریق جاده‌هایی که به شدت آسیب دیده و مملو از آوار ساختمان‌های ویران شده است و سفر با افراد مسن، بیمار یا افراد دارای معلولیت غیرممکن است، برای نقل مکان به مناطقی که امن نیستند، زیرا واقعیت این است که هیچ کجای غزه امن نیست.

به‎جای تضمین امنیت و بقای خانواده‌ها، دستورات رژیم صهیونیستی برای جابه‌جایی تنها به کشته شدن آن‌ها در مناطق دیگر غزه منجر می‌شود.

مدیر صندوق نجات کودکان در فلسطین، گفت: آنچه در طول مدتی که در غزه دیدم و شنیدم، اعتقاد من را تأیید کرد که چیزی به نام «منطقه امن» در آنجا وجود ندارد.

جابجایی اجباری یک جمعیت بر خلاف قوانین بین‌المللی بشردوستانه است

همچنین جابجایی اجباری یک جمعیت بر خلاف قوانین بین‌المللی بشردوستانه است.

یک کودک خردسال ممکن است متوجه نشود که چه اتفاقی در حال رخ دادن است، اما آن‌ها ویرانی را در اطراف خود می‌بینند، آن‌ها می‌بینند که چه زمانی خانه‌ها، مدارس و جوامع آن‌ها ویران می‌شود، آن‌ها هر آنچه در اطرافشان اتفاق می‌افتد، حملات هوایی، فریاد کمک می‌شنوند و وحشت، ناامنی و درماندگی را احساس می‌کنند.

کارکنان بشردوستانه تمام تلاش خود را برای حفاظت از حقوق و حفظ جان همه غیرنظامیان، به‌ویژه کودکان، انجام می‌دهند. آن‌ها برای محافظت از آسیب‌پذیرترین و محافظت از بشریت از طریق اصول بشردوستانه فعالیت می‌کنند.

گسترش پیش‌بینی‌ شده حملات نظامی رژیم صهیونیستی در شهر‌های جنوبی مانند خان یونس، پیامد‌های انسانی فاجعه‌باری را برای کودکان به همراه خواهد داشت، که با محدودیت‌ها و موانع کنونی که کارکنان بشردوستانه را از انجام کارشان باز می‌دارد، مضاعف می‌شود.

امدادگران نمی‌توانند دست‌بسته بنشینند و شاهد وقوع وحشت در غزه باشند، جامعه بین‌المللی باید از قوانین بین‌المللی حمایت کند، نظم جهانی مبتنی بر قوانین که برای جلوگیری از نقض‌هایی که مردم غزه شاهد آن هستند، طراحی شده است.

تنها یک کار درست وجود دارد؛ تضمین آتش‎بس قطعی برای محافظت از همه غیرنظامیان و دسترسی بدون محدودیت برای کارکنان بشردوستانه برای رساندن کمک به همه کودکان غزه؛ ناکامی در انجام این کار به قیمت جان، امید و آینده همه کودکان غزه خواهد بود و آن‌ها را به گرفتار شدن در چرخه مداوم خشونت محکوم می‌کند.

انتهای پیام/