چه کسی باورش می‌شد مرد طناز روزگار ما، چنین نثری بنویسد، اما نوشت و به قول خودش خواست که با این متن ادای دینی داشته باشد، به عباس بن علی (ع).

هنر طنزپرداز است که با ایجاد لبخند، شرایط را مدیریت کند. طنزپرداز به‌عنوان کسی که خود طعم مشکلات را می‌چشد و در متن جامعه قرار دارد و با مردم زندگی می‌کند، اما برای اینکه به این تنش‌ها دامن نزند و باعث ناامیدی مردم نشود، شروع می‌کند به طنزآوری کردن و مشکلات را برای مردم قابل تحمل‌تر می‌کند.