کل خاورمیانه باید از شر تسلیحات کشتار جمعی خلاص شود

 به گزارش گروه سیاسی میزان، وزیر امور خارجه کشورمان طی یادداشتی در روزنامه انگلیسی گاردین نوشت کل خاورمیانه باید از شر تسلیحات کشتار جمعی خلاص شود.

محمد جواد ظریف نوشت: ما، ایران و طرفهای گروه 1+5 در نهایت به هدف مشترک تغییر برنامه هسته‌ای ایران از یک بحران غیر ضروری به یک سکویی برای همکاری در باره منع اشاعه هسته ای و فراتر از آن دست یافتیم. توافق هسته ای کسب شده در وین بر اساس پایه های محکمی بنا شد است. برنامه جامع اقدام مشترک، جایگاه ایران به عنوان یک منطقه عاری از سلاح های هسته‌ای را تحکیم می بخشد. اکنون زمان آن است که این منطقه را گسترش داده تا کل خاورمیانه را در بر گیرد.

تلاش ایران برای ممنوعیت تسلیحات کشتار جمعی در مناطق مجاور و همسایگی خود پیوسته بوده است. این واقعیت که استفاده نظام‌مند صدام حسین از این تسلیحات که هرگز با اقدام متقابل(ایران) مواجه نشد، شاهدی است بر عمق تعهد کشور من به این آرمان شریف. و در حالیکه ایران در مسیر این تلاش از حمایت برخی دوستان عرب خود برخوردار شده است، اسرائیل، مرکز تنها برنامه هسته‌ای نظامی در خاورمیانه، از آن امتناع کرده است. در سایه توافق هسته‌ای تاریخی، ما باید به این چالش بپردازیم.

یکی از طنزهای تاریخ این است که کشورهای فاقد سلاح هسته‌ای نظیر ایران برای آرمان عدم اشاعه هسته‌ای بسیار بیش از کشورهای دارای سلاح هسته‌ای که تلاش‌هایشان بر روی کاغذ است، تلاش کرده‌اند. ایران و سایر کشورهای فاقد سلاح هسته‌ای به‌شکل خالصانه و عملی در مسیر تثبیت رژیم عدم اشاعه اقدام کرده‌اند. در همین حال، کشورهای صاحب این سلاح‌های مخرب حتی به‌سختی در خصوص این موضوع حرف زده‌اند؛ آن هم در شرایطی که کاملا از وظایف خلع سلاحی خود در چارچوب معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای و سایر قوانین متعارف بین‌المللی سرباز زده‌اند.

این جدا از کشورهایی است که عضو ان‌پی‌تی نیستند، یا اسرائیل، که علی رغم داشتن زرادخانه هسته‌ای اعلام نشده و با بی توجهی علنی به عدم اشاعه علیه توافق هسته‌ای ایران کمپینی نامعقول و هشداردهنده را به راه اندخته اشت.

 امروز، در پرتو توافق وین، زمان بسیار مناسبی است که کشورهای دارای تسلیحات هسته‌ای با پذیرش اقدامات مربوط به خلع سلاح و تقویت رژیم عدم اشاعه این فاصله را ترمیم کنند.

اکنون زمان آن است تا کشورهای صاحب تسلیحات هسته‌ای بالاخره با یک واقعیت مهم مواجه شوند و آن اینکه ما در یک محیط امنیتی جهانی‌شده زندگی می‌کنیم. عدم تقارن و توازن دوره جنگ سرد بین کشورهای دارای سلاح هسته‌ای و کشورهای فاقد آن دیگر قابل تحمل نیست.

برای مدتی مدیدی، فرض شده بود که مفهوم غیرمعقول تخریب "تضمین تخریب دوجانبه" ثبات و عدم اشاعه را حفظ می کند . هیچ چیز بیش از این نمی‌تواند از واقعیت دور باشد. شایع شدن این دکترین بازدارندگی در روابط بین‌الملل نیروی پیش‌برنده اصلی برای تلاش برخی کشورها برای کسب سلاح هسته‌ای و برای سایرین گسترش و تقویت زرادخانه‌های هسته‌ای بوده است. تمام این موارد نقض آشکار اهدافی است که از سوی جامعه بین المللی برای خلع سلاح طراحی شده است.

لازم و ضروری است که ما این پارادایم امنیتی خطرناک و اشتباه را تغییر داده و به سوی ساز و کاری بهتر، امنیت رو  عادلانه تر حرکت کنیم. من عمیقا باور دارم که توافق هسته‌ای بین کشور من –که فاقد تسلیحات هسته‌ای است – و گروه 1+5 (که تقریبا تمام کلاهک‌های هسته‌ای روی زمین را در اختیار دارد) از نظر نمادین به حد کافی مهم و قابل توجه است که این تغییر پارادایمی  و آغاز دوران جدیدی از عدم اشاعه کلید بخورد.

گام اول در مسیر صحیح می‌تواند آغاز گفت‌وگو برای یک معاهده نابودی تسلیحات باشد که با یک مکانیسم قوی نظارت و راستی‌آزمایی حمایت شود.