چرا قطعنامه شورای امنیت برای برقراری آتش‌بس در غزه اجرایی نمی‌شود؟
رژیم صهیونیستی طی جنگ شش ماهه خود علیه غزه که همچنان ادامه دارد، در سایه بی‌اعتبارسازی و ابزارسازی نهاد‌ها و سازوکار‌های بین‌المللی از سوی حامیان غربی خود، قطعنامه‌ها و احکام متعددی از دستور اقدام‌های موقت لاهه تا قطعنامه آتش‌بس فوری شورای امنیت را نادیده گرفته است.
خبرگزاری میزان – شورای امنیت سازمان ملل به‌عنوان نهادی با وظیفه پاسداری از صلح و امنیت بین‌المللی با تصمیم‌های لازم‌الاجرا در چارچوب منشور ملل متحد روز ۲۵ مارس (۶ فروردین) قطعنامه آتش‌بس فوری در غزه را تصویب کرد؛ تنها دلیل تصویب این قطعنامه و مخالفت نکردن آمریکا با آن برخلاف رویه معمول، سه بار استفاده واشنگتن از حق وتو در موضوع یاد شده بود.
قطعنامه آتش‌بس فوری در غزه که با ۱۴ رای موافق و فقط یک رای ممتنع آمریکا تصویب شد، در وهله نخست خواستار آتش‌بس فوری در ماه رمضان و تضمین دسترسی‌های بشردوستانه برای رسیدگی به امور پزشکی و دیگر موارد بشردوستانه است.
بیش از ۱۰ روز از زمان تصویب قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل برای برقراری آتش‌بس فوری در غزه در ماه رمضان می‌گذرد، اما تاکنون گام مشهودی برای اجرای آن برداشته نشده است.
فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور اراضی اشغالی فلسطینی درباره قطعنامه یاد شده گفت: قطعنامه‌های شورای امنیت کاملا الزام‌آور هستند؛ بنابراین باید براساس آن‌ها عمل شود، اما این قطعنامه هنوز به جایی نرسیده و آتش‌بسی برقرار نشده است.
قطعنامه آتش‌بس شورای امنیت سازمان ملل در حالی از سوی رژیم صهیونیستی مورد بی‌توجهی و از جانب حامیان مورد چشمپوشی قرار گرفته که این رژیم بر اجرای طرح حمله زمینی به رفح در جنوب غزه تاکید دارد؛ حمله‌ای که به اذعان همگان می‌تواند فاجعه‌ای در فاجعه باشد.
در حال حاضر، بیش از ۱.۵ میلیون آواره فلسطینی در رفح حضور دارند؛ آن‌ها بدون غذا و سرپناه مناسب در شرایط دشواری زندگی می‌کنند؛ تشدید شرایط محاصره فلج‌کننده نیز کمبود اقلام ضروری را افزایش داده و قحطی و گرسنگی را در این منطقه به درجه‌ای غیرقابل کنترل رسانده است.
هفته گذشته، کابینه بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی قصد خود را برای گسترش عملیات نظامی در رفح بدون توجه به قطعنامه قانونی الزام‌آور شورای امنیت سازمان ملل که خواستار آتش‌بس فوری است، به وضوح اعلام کرد و جهان هفته گذشته شاهد اجرای این سناریو بود؛ این بدان معنا است که رژیم صهیونیستی علاوه بر اینکه طبق روال ۶ ماه گذشته هشدار سازمان‌ها و نهاد‌های حقوق بشری را نادیده گرفته، وقعی به قطعنامه شورای امنیت برای برقراری آتش‌بس ننهاده و حملات و جنایت‌های خود را تشدید کرده است.
در عین حال، اجرای قطعنامه مذکور به دلیل محدود شدن به ماه رمضان و فرا رسیدن روز‌های پایانی آن نمی‌تواند تاثیری بر بحران عظیم انسانی داشته باشد.
دلیل بی توجهی رژیم صهیونیستی به قطعنامه شورای امنیت درباره آتش‌بس در غزه، علاوه بر اینکه به سبعیت و هویت جنایت‌کارانه این رژیم بر می‌گردد، از حمایت آمریکا نیز ناشی می‌شود؛ چراکه واشنگتن پس از سه بار وتوی قطعنامه‌های آتش‌بس در غزه در شورای امنیت پس از تصویب قطعنامه اخیر، مدعی شده که این قطعنامه الزام‌آور نیست.
اتخاذ چنین رویکردی از سوی آمریکا نه فقط دست رژیم صهیونیستی را برای تشدید و تداوم جنایت در غزه باز می‌گذارد، بلکه اعتبار این نهاد بین‌المللی را بیش از هر زمانی زیر سوال می‌برد؛ موضع آمریکا بدون پیامد‌های بالقوه نیست و بیش از همه قدرت هنجاری سیستم حقوقی بین‌الملل را از بین می‌برد.
این موضوع سبب می‌شود تا اعتراض کشور‌های مختلف به استفاده ابزاری آمریکا از حقوق بین‌الملل سند موثقی بیابد.
برخلاف موضع آمریکا دیگر کشور‌ها و نمایندگان آن‌ها در سازمان ملل تاکید کردند که همه قطعنامه‌های شورای امنیت الزام‌آور هستند و آمریکا نباید به‌صورت گزینشی و به نفع اهداف سیاسی خود با قوانین بین‌المللی برخورد کند.
واقعیت نیز این است که قطعنامه‌ها بیان رسمی اراده شورای امنیت هستند و با قدرت حقوق بین‌الملل حمایت می‌شوند؛ ماده ۲۵ منشور سازمان ملل اعلام می‌کند که تمام تصمیم‌های شورای امنیت لازم‌الاجرا هستند؛ منشور همچنین تاکید می‌کند که اعضای سازمان ملل موافق هستند که تصمیم‌های شورای امنیت را مطابق با این منشور بپذیرند و اجرا کنند.
رژیم صهیونیستی که علاوه بر مواجهه با قطعنامه شورای امنیت با قطعنامه‌ای در شورای حقوق بشر و پرونده نسل‌کشی در دیوان بین‌المللی دادگستری مواجه است، طی بیش از ۶ ماه گذشته بیش از ۳۳ هزار فلسطینی را قتل‌عام، بیش از ۷۶ هزار نفر را مجروح و ۷۵ درصد جمعیت این منطقه را آواره کرده است؛ بخش عمده‌ای از شهدا و مجروحان زنان و کودکان هستند.
دفتر حقوق بشر سازمان ملل نیز با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که تحلیل گزارشگر ویژه این سازمان نشان می‌دهد که آستانه نشان‌دهنده اقدام رژیم صهیونیستی برای نسل‌کشی برآورده شده است.
۱۲ روز از تصویب قطعنامه برقراری آتش‌بس فوری در غزه از سوی سازمان ملل می‌گذرد و زمان تعیین شده از سوی دیوان بین‌المللی دادگستری برای اجرای اقدام‌های موقت در پرونده شکایت آفریقای جنوبی از رژیم صهیونیستی به اتهام نسل‌کشی گذشته است؛ همین امر سبب شده تا زمان برای اقدام بین‌المللی جهت حفاظت از غیرنظامیان و جلوگیری از جنایت‌های وحشیانه در رفح رو به اتمام باشد.
دیگر به خوبی برای همه آشکار شده که صدور بیانیه و اعمال فشار دیپلماتیک نمی‌تواند مانعی بر سر راه ماشین کشتار رژیم صهیونیستی باشد و پایان جنگ در غزه در جهانی که سازوکار‌ها و نهاد‌های بین‌المللی به ابزار دست کشور‌های غربی مدعی حقوق بشر تبدیل شده‌اند، فقط از مسیر اقدام عملی و اجرای اقدام‌های حفاظتی از سوی کشور‌های جهان می‌گذرد.
مهم‌ترین گزینه‌های موجود در دست کشور‌های جهان عبارتند از توقف فوری انتقال سلاح‌ها، قطعات و مهمات، همکاری در مبارزه با مصونیت از مجازات، تقویت و افزایش کمک‌های بشردوستانه ارسالی.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
