پایان تلخ فرجی در کاراته ایران/ دیگر نیازی به دوستی‌های تصنعی نیست

8:38 - 18 آذر 1397
کد خبر: ۴۷۳۹۵۲
دسته بندی: ورزشی ، رزمی
رئیس سابق فدراسیون کاراته پایان تلخی داشت و علی رغم میل باطنی خود از این فدراسیون جدا شد.

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، تکلیف ریاست فدراسیون کاراته پس از کش و قوس‌های فراوان مشخص شد و در نهایت صادق فرجی شامل قانون بازنشستگان شد و علی رغم میل باطنی‌اش از این فدراسیون کنار رفت تا محسن آشوری به عنوان سرپرست معرفی شود.

کاراته ایران در دوره جدید ریاست فرجی روز‌های روشن و تاریک زیادی داشت. کسب ۸ مدال از ۸ فرصت ممکن (مردان و بانوان) در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا، قهرمانی در کومیته تیمی مردان جهان، نخستین برنز تیمی کاتای مردان و ... بخشی از موفقیت‌های کاراته ایران در دوران فرجی بودند و از سوی دیگر اختلافات عجیب بین رئیس و دبیر فدراسیون و حواشی مخرب بانوان هم از جمله بخش‌های تاریک کار فرجی محسوب می‌شدند.

نمی‌توان گفت کاراته در زمان فرجی به طور مطلق موفق یا ناکام بود، اما ناگفته پیداست حواشی این فدراسیون در چند ماه گذشته به قدری بود که روز‌های تلخی برای رئیس سابق این فدراسیون ایجاد کرد. حواشی که حتی مدال‌ها و موفقیت‌ها را هم تحت‌الشعاع قرار داد و اختلافات داخلی به خصوص در بخش بانوان در حدی بود که برخی کاراته‌کاها از ناکامی هم تیمی خود خوشحال می‌شدند!

زمانی که رئیس فدراسیون در تصمیم گیری‌ها نفر دوم بود و حتی از خیلی از مباحث خبر نداشت، مشخص بود که دیگر کنترل کاراته ایران برایش دشوار شده است. حتی در ماه‌های اخیر برخی از به ظاهر دوستان فرجی هم در حال مذاکره با کاندیدا‌های بعدی ریاست فدراسیون بودند!

در هر حال فرجی از کاراته ایران رفت، اما نه با میل شخصی خود! فرجی رفت تا دیگر روز‌های تلخ درگیری‌های داخلی را نبیند. فرجی رفت تا دیگر نیاز به حفظ ظاهر برای دوستی‌های فرمالیته نباشد. فرجی رفت تا دیگر مجبور نشود برای عدم پاسخگویی به رسانه‌ها تلفن همراه خود را از دسترس خارج کند. فرجی رفت تا دبیر همیگشی فدراسیون برای نخستین بار نفر نخست کاراته ایران شود.

رئیس سابق فدراسیون کاراته در بسیاری از مسائل و حواشی به وجود آمده مقصر بود، اما حالا می‌تواند اخبار این رشته را از دور دنبال کند و دیگر شاهد ابراز ارادت‌های مصنوعی نباشد.

بدون تردید ریاست فرجی در فدراسیون کاراته پایان تلخی داشت، اما یک پایان تلخ بهتر از یک تلخی بی‌پایان است!



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *