گرایش حکام کشور‌های عربی به سوی رژیم صهیونیستی؛ چرا؟
گروه سیاسی ؛ این پرسش اکنون مطرح است که چرا سران برخی کشور‌های عربی با رژیم صهیونیستی که دشمن اصلی جهان اسلام است گفت‌وگو می‌کنند، اما با ایران دست به این کار نمی‌زنند؟!
قدر مسلم، این حکام کشور‌های عربی منطقه هستند که چنین سیاستی علیه جمهوری اسلامی ایران دارند و اکثریت مردم این کشور‌ها دیگاه مثبتی نسبت به ایران دارند.
دولت‌های عربی منطقه خلیج فارس و غرب آسیا همگی وابستگی زیادی به آمریکا و کشور‌های اروپایی دارند به همین خاطر مجبور به تبعیت از سیاست‌های آمریکا هستند.
وابستگی شدید رژیم‌های مرتجع عربی به آمریکا
وابستگی شدید این رژیم‌ها تا حدی است که حتی ترامپ رئیس جمهور آمریکا به آن‌ها القاء کرده که اگر ایالات متحده یک هفته حمایت‌های خود را از این رژیم‌ها بردارد سقوط می‌کنند. نبود خودباوری و وابستگی شدید این رژیم‌ها به کشور‌های قدرتمند از یک سو و سیاست ایران هراسی و ایران ستیزی از سوی دیگر، دولت‌های عرب مسلمان منطقه را به سوی دشمنی با جمهوری اسلامی کشانده است.
واقعیت امر این است که از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون که عمر اتقلاب به ۴۰ سال رسیده است، هیچ خطری دولت‌های عربی منطقه را از سوی ایران تهدید نکرده است، در مقابل آن‌ها بیشترین توطئه و دسیسه‌ها را علیه ایران با دستور آمریکا و رژیم صهیونیستی انجام داده اند.
هر چند مردم کشور‌های مسلمان منطقه و البته بسیاری از فرهیختگان و تحلیلگران سیاسی آن‌ها اعتقاد دارند که مشکل از حکام و مسئولین این کشور‌ها است نه ایران.
کنایه البرداعی به سیاست رژیم‌های عربی
چند روز پیش بود که البرادعی رئیس پیشن آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در اظهار نظری در صفحه توئیتر خود نوشت:«می‌توانیم با اسرائیلی که اراضی مردم فلسطین را برای دهه‌ها اشغال کرده سر میز مذاکره بنشینیم؛ اما نمی‌توانیم با ترکیه یا ایران گفتگو کنیم! می‌توانیم با کشور‌های بزرگ بر سر حل و فصل مسائلمان مذاکره کنیم، اما نمی‌توانیم با برادرانمان کنار یکدیگر جمع شویم.
شخیصت مصری در ادامه توئیت خود نوشته است: «اشکالی در سیاست‌هایمان وجود دارد و نتایج ویران‌کننده این سیاست‌ها شاهدی بر آن است.»
مواضع البرادعی پس از آن بیان شد که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی به عمان رفت و با سلطان قابوس دیدار و گفت‌وگو کرد.
تلاش آمریکا برای عادی سازی روابط کشور‌های مسلمان منطقه با رژیم صهیونیستی
یکی از سیاست‌هایی که آمریکا برای پیشبرد اهداف خود در منطقه بسیار حساس و مهم غرب آسیا پیگیری می‌کند، عادی سازی روابط کشور‌های مسلمان منطقه با رژیم صهیونیستی است.
دولت‌های کشور‌های عربی منطقه با وجود حساسیت‌هایی که نسبت به رژیم صهیونیستی در میان مردم خود وجود دارد، اما در یک حرکت خزنده و با هدایت و حمایت آمریکا در تلاش هستند روابط سیاسی خود را با رژیم صهیونیستی برقرار کنند.
پیش از این نیز میان برخی از کشور‌های عربی مسلمان منطقه با رژیم اسرائیل دیدار‌ها و گفت‌وگو‌هایی انجام شده بود، عربستان سعودی که به خاطر وجود مکه مکرمه و مدینه منوره از اهمیت زیادی میان مسلمانان جهان برخوردار است پیشقدم در این راه بوده است.
رژیم‌های دیگری همچون امارات، بحرین و کویت نیز در این مسیر قرار دارند و سعی می‌کنند با تبعیت از برنامه‌های آمریکا خود را به رژیم صهیونیستی نزدیک کنند.
توطئه معامله قرن
عادی سازی روابط رژیم‌های عربی و مسلمان منطقه غرب آسیا با رژیم صهیونیستی روند صلح فلسطین و اجرای سناریوی معامله قرن را سرعت می‌بخشد.
ضمن این که باعث می‌شود تا رژیم اسرائیل دشمن اصلی جهان اسلام محسوب نشود، هر چند چنین برداشت‌هایی خواسته آمریکا و اسرائیل است.
در این راه موانع بسیاری وجود دارد که مهمترین آن مردم کشور‌هایی هستند که برای برقراری ارتباط با رژیم اسرائیل خیز برداشته‌اند.
قطعاً مردم کشور‌های اسلامی منطقه نسبت به رفتار حکام خود برای عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی از خود واکنش نشان خواهند داد.
قیام مردمی در انتظار رژیم‌هایی که اقدام به عادی سازی روابط با صهیونیست‌ها کنند
آمریکا و سران کشور‌های مسلمان مردم خود را نادیده گرفته‌اند در حالی که اتفاق برقراری روابط با رژیم صهیونیستی می‌تواند یکی از عوامل مهم و اصلی قیام علیه حکومت‌هایی باشد که با اسرائیل رابطه برقرار کردند.
ظاهر امر این است که قرار است با نزدیک شدن روابط اعراب با رژیم صهیونیستی، جمهوری اسلامی ایران هر چه بیشتر در انزوا قرار بگیرد و ائتلاف میان آن‌ها علیه ایران قوت یابد، اما غافل از آن هستند که مردم کشور‌های اسلامی منطقه غرب آسیا دل در گرو جمهوری اسلامی ایران دارند و با الهام از مردم ایران سعی دارند تا حکام خود را وادار به اجرای تغییراتی در روند اداره امور کشور و البته مواضع بین المللی و سیاست خارجی کنند.
کافی است که سران و حکام رژیم‌های عربی اقدام به تأسیس سفارت رژیم صهیونیستی در خاک خود کنند و آن را رسماً اعلام کنند آنگاه با واکنش مردمی و گروه‌های انقلابی این کشور‌ها روبرو خواهند شد.
