دلیل افزایش معتادان در "کابل" چیست؟

12:12 - 01 فروردين 1397
کد خبر: ۳۷۷۵۴۵
در پایتخت افغانستان، اکثر معتادان در زیر پل‌ها حضور دارند؛ اما تعداد زیادی از آنان در زیر پل سوخته زندگی رقت باری دارند و بی‌خانمان‌ترین‌ انسان‌هایی‌ هستند که هر لحظه سوژه‌ای برای دیگران می‌شوند. پل سوخته محلی است که روزانه صدها فرد از آن عبور می‌کنند و آنان هر روز وضعیت رقت بار معتادان را با چشم می‌بینند.

به گزارش سرویس بین الملل ، با اشاره به سخنان مقامات حکومتی، اعتیاد سونامی خاموشی است که زندگی افراد را به سوی تباهی می‌برد. هرچند آمار دقیقی از تعداد معتادان به مواد مخدر در دسترس نیست؛ اما آخرین آمار وزارت بهداشت افغانستان نشان می‌دهد که حدود 3.5 میلیون نفر در این کشور از مواد مخدر استفاده می‌کنند.

این وزارت می‌گوید که در سال جاری حدود 30 هزار و 800 تن معتاد در افغانستان مداوا شده‌اند. همچنین به گفته مسئولان، 107 مرکز درمان اعتیاد در 32 ولایت افغانستان نیز از سوی وزارت بهداشت و درمان این کشور ایجاد شده است.

شاه‌پور یوسف یکی از مقامات وزارت بهداشت عمومی افغانستان در مورد مداوای معتادان گفت: «تعداد معتادین بى‌سرپناه در پایتخت این کشور در حدود ١٥٠٠ تن است که وزارت بهداشت عمومی جهت مداوای آنها مرکز ١٠٠٠ تختخوابی ابن سینا را در کمپ فینکس پلچرخى ایجاد کرده است که طى ادوار مختلف نظر به ظرفیت موجود به تعداد ٢٠٠ الى ٣٠٠ تن بخصوص در فصل زمستان جمع آورى کرده و جهت مداوا انتقال داده می‌شوند.»

وی افزود که برای درمان معتادان تعداد ٢٠ مرکز دیگر نیز در شهر کابل وجود دارد که معتادین به طور داوطلب به مراکز مراجعه می‌کنند و تحت درمان قرار می‌گیرند.

همچنین به گفته آقای یوسف، وزارت بهداشت عمومی افغانستان نظر به تقسیم اوقات، معتادان بی‌سرپناه را جمع آوری کرده و برای درمان به مراکز ترک اعتیاد انتقال می‌دهد.

در پایتخت افغانستان، اکثر معتادان در زیر پل‌ها حضور دارند؛ اما تعداد زیادی از آنان در زیر پل سوخته زندگی رقت باری دارند و بی‌خانمان‌ترین‌ انسان‌هایی‌ هستند که هر لحظه سوژه‌ای برای دیگران می‌شوند. پل سوخته محلی است که روزانه صدها فرد از آن عبور می‌کنند و آنان هر روز وضعیت رقت بار معتادان را با چشم می‌بینند.

سردی هوا، نبود مکان برای زندگی، مزاحمت برای مردم و افزایش دزدی‌ها از جمله مواردی‌ هستند که هم برای معتادان گران تمام می‌شود و هم برای مردم رنج‌آور است.

گفته می‌شود که در روزهای سرد، تعدادی از معتادان می‌میرند و بدون هیچ سروصدایی در مکانی زیر خاک می‌شوند.

تا دسترسی به مواد مخدر آسان باشد و دست یافتن به مواد مخدر سخت نشود، نه تعداد بسترها فایده‌ای دارد و نه تعداد معتادان کم می‌شوند.» این سخن وزیر بهداشت عمومی است. او قبلا گفته بود که هر باری که معتادی درمان می‌شود، چون به موادمخدر دسترسی آسان دارد و مواد مخدر هم ارزان است، دوباره به شرایط قبل رجوع می‌کند و مداوا بی اثر می‌ماند.

فیروزالدین فیروز گفته بود: «تا زمانی که با این پدیده مبارزه نکنیم، صادقانه باید بگویم که درمان هیچ نتیجه‌ای نمی‌دهد.»

یکی از مسئولان وزارت مبارزه با مواد مخدر افغانستان که نخواست نامی از او فاش شود، می‌گوید که حکومت در قسمت جمع آوری فروشندگان مواد مخدر در سطح شهر به خصوص زیر پل سوخته، کوتاهی می‌کند.

به گفته او، تا زمانی که از رده‌های بالا فروش مواد مخدر جلوگیری نشود، جلوگیری کردن خرده فروش‌ها نیز سخت است.

وزارت مبارزه با مواد مخدر افغانستان استراتژی پنج ساله مبارزه با مواد مخدر را مطرح کرده و به بخش‌های خصوصی سپرده است. اما این مقام حکومتی می‌گوید: «سیاست‌ها روی کاغذ می‌ماند و اجرا نمی‌شود و همه چیز روی سمت و سمت‌گرایی می‌رود.»

موجودیت بودجه اندک برای مداوای معتادان و در اولویت قرار نداشتن مبارزه با مواد مخدر و اعتیاد از جمله انتقادهای دیگری است. گفته می‌شود که بودجه اندکی برای درمان معتادان اختصاص یافته است و هنوز هم مبارزه با مواد مخدر در اولویت نیست.

اقدامات دولت برای جمع‌آوری معتادان از سطح شهر و انتقال آنان به یک مکان معین چاره ساز نبود و پس از چندین بار جمع‌آوری، معتادان دوباره به زیر پل سوخته برگشتند. حضور معتادان در زیر پل سوخته و جاده‌های کابل برای پایتخت نشینان سنگین تمام می‌شود.

سید خالد نیز از دیگر ساکنان کابل می‌گوید که دولت جلوی فروشندگان مواد مخدر در شهر کابل را نمی‌گیرد و با آنان حتی همکاری دارد. او گفت: «اگر همکاری نداشته باشد، چندین بار معتادان جمع‌آوری شد، اما بازهم در زیر پل آمدند. باید دولت برای معتادان یک مکانی اختصاص دهد تا آنان درمان شوند و دوباره به زندگی عادی خود برگردند، اما دولت اهمیتی نمی‌دهد.»

یکی از مسئولان وزارت مبارزه با مواد مخدر افغانستان می‌گوید که جای استراتژی و اجرای آن را دخالت‌های شخصی بعضی افراد گرفته است و این باعث شده‌است که فروشندگان مواد مخدر در بزرگ شهرها نیز فعال باشند. هم‌چنین، برخی از شهروندان افغانستان به این باورند که مبارزه با اعتیاد کاری آسان است؛ اما اگر دولت بخواهد.

عبدالستار یکی از شهروندان پایتخت به این باور است که اگر دولت بخواهد، حتی در «یک روز» تمام مواد فروشان را جمع‌آوری و به پنجه قانون می‌سپارد. او بر این باور است که فساد چنان رخنه کرده است که به سادگی مواد به فروش می رسد و به سادگی افراد به مواد مخدر روی می‌آورد.

افغانستان ما نوشت: شهروندان کابل از افزایش معتادان نگرانی دارند و آنان به این باورند که دولت برای مبارزه با اعتیاد کاری نکرده و «فقط کارهای نمایشی برای جمع آوری معتادان انجام داده است.»

/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *