خرافات و اباحه گری چگونه نظام اسلامی را تهدید می‌کند؟

به معنای ساده‌تر «تهاجم فرهنگی عبارت است از تلاش برنامه‌ریزی شده و سازمان یافته تمام یا بخشی از یک یا چند گروه اجتماعی – فرهنگی یا ملت یا جامعه یا تمدن و یا دولت بیگانه برای تحمیل مبانی و اصول اجتماعی، باور‌ها، ارزش‌ها، اخلاقیات و رفتارهای مورد نظر خویش بر سایر گروه‌ها و جوامع، همچنین ارائه اطلاعات انبوه به ملت‌ها و تغییر در نظام ارزشهای آن‌ها به طوری که تصمیم‌گیری‌ها در کشور مورد تهاجم منجر به تأمین منافع سیاسی، اقتصادی و... کشورهایی شود که از این حربه استفاده می‌کنند.»

شاید به زبان ساده بتوان گفت کنترل فرایند تصمیم گیری، شیوه اطلاع رسانی و تغییر در نظام ارزش‌ها که منجر به استیلای سیاسی و نظامی شود، زیر گروه این تعریف جای می‌گیرند.

حربه دشمن برای تغییر سیرت نظام اسلامی چیست؟

تخریب مبانی و مبادی فرهنگی، تمسخر، استهزا و بی‌ارزش و مخرب جلوه‌دادن عناصر گوناگون وابسته به یک فرهنگ، ورود عناصر منفی و مخرب فرهنگی با جلوه‌های جذاب و دلنشین و از همه مهم‌تر گسترش خرافات و اباحه‌گری از جلوه‌های مهم حربه‌های دشمن برای تغییر در سیرت نظام اسلام به شمار می‌روند.

مسئله مهمی چون خرافه گرایی که روش نوین برای پس زدن دین و روی گردانی از باورهای عمیق اسلامی را به دنبال دارد.

این مسئله از ابتدای حیات بشریت آنچنان قابل اهمیت بوده است که پیامبر اسلام (ص) برای زدودن خرافات از ذهن مردم کسانی را به دیار‌ها می‌فرستاد تا آن‌ها را آماده کنند و افسانه‌هایی را که حاصل تحریف دین‌های گذشته بود و در ذهن مردم باقی مانده، از سرآن‌ها بیرون کند.

افسانه و خرافات در زمان پیامبر اکرم (ص)

شاید‌‌ همان افسانه‌ها و خرافه‌ها بزرگ‌ترین سد در برابر پیشرفت اسلام بودند و از این جهت پیامبر (ص) با تمام قدرت می‌کوشید که آثار جاهلیت که‌‌ همان افسانه‌ها و اوهام بود، را ازمیان بردارند چراکه یکی از عوامل کاستن از اهمیت دین، پررنگ کردن ظواهر و کمرنگ ساختن عمق مباحث دینی است تا به مرور اعتبار دین از بین رفته و با گسترش خرافات، نگاه مردم به باورهای اسلامی و شاکله اصلی نظام تغییر پیدا کند و این یعنی‌‌ همان موضوعی که هدف اصلی برای دشمنان تعریف می‌شود.

آنگونه که وقتی مگسی در لیوان پر از آب گوارا و تمیز مشاهده می‌کنیم، هر چند که تشنه باشیم ولی میل به خوردن آن نداشته واز آن متنفر می‌گردیم، وجود خرافات نیز به همین منوال است و انسانهایی که تشنه دین ومعارف الهی باشند، با دیدن این همه خرافات‌های مختلف از دین منزجر و فراری می‌شوند.

اباحه گری نیز دیگر خطری است که یک توهم، بدبینی یا بزرگ نمایی نیست بلکه واقعیت تلخی بوده که دشمنان سوگند خورده اسلام و نظام به عنوان آخرین سلاح جهت شکستن سد ایمان، آرمانگرایی و مقاومت امت، تلاش می‌کنند تا با همه ابزار ترویج دهند و متاسفانه پاره‌ای از عناصر داخلی نیز از روی جهل، یاری رسان دشمنان هستند.

رهبر انقلاب در همین زمینه در اولین روز از فروردین ماه ۹۳ در جمع زائران حرم رضوی فرمودند:

«کسانی اباحه‌گری را ترویج می‌کنند. دستگاه‌ها باید احساس وظیفه کنند. در تخریب فرهنگی، کاری که تخریب‌کنند‌گان فرهنگ انجام می‌دهند این است که به‌جای عزم راسخ ملّی، تردید را در مردم ترویج می‌کنند.»

این در حالی است که هشدار در این باره پیش‌تر نیز از سوی ایشان در دیدار مردم و عشایر شهرستان نورآباد ممسنی که مورخ ۱۳۸۷/۰۲/۱۵ انجام گرفت، بیان شده بود.

ایشان در آن دیدار اظهار داشتند:

«در دنیایی که سیاستهای گوناگون استکباری، مردم را به اباحه‎گری و بی‌بند‌و‌باری سوق داده‌اند، آن مجموعهٔ مؤمنی که ایمان او متکی به مبانی مستحکم اعتقادی است، به برکت ایمان می‌تواند بر همهٔ امواجی که در دنیا بوجود می‌آورند، غلبه کند.»

تهاجم فرهنگی در کشورهای اسلامی

به طور کلی می‌توان گفت تهاجم فرهنگی غرب در کشورهای اسلامی بر اساس ترویج افکار و اندیشه‏ های غیراسلامی و حتی ضداسلامی، تبلیغ افکار التقاطی، تقدس زدایی و توهین به مقدسات، سست نمودن پایه‏ های اعتقادی جوانان نسبت به برخی از اصول و آرمان‏‌ها است.

همچنین که تجددگرایی، علم‏زدگی و عقل‏گرایی افراطی، تلاش در راه تطهیر غرب و غرب‏گرایی، بی‏اعتبار نشان دادن علوم و معارف اسلامی به بهانه‏ی عدم تطابق با دانش‏های نوین بشری، طرح جدایی دین از سیاست، ترویج بی‏حجابی و بدحجابی و پوشش‏های مستهجن و خلاف شؤون اسلامی، رواج مدهای غربی و بی‏بند و باری، تهیه و پخش فیلم‏های شدیدا ضد اخلاقی ویدئویی، نوارهای کاست مبتذل از خوانندگان فاسد و توزیع عکس‏های مبتذل در سطح گسترده، تولید و پخش مشروبات الکلی و مواد مخدر در سطح جامعه، چاپ و نشر کتب و مجلات ضداخلاقی، جنایی، عشقی و رمان‏های مبتذل، تشکیل مجالس لهو و لعب و...، مشتی از خروار‌ها توطئه‏ی دشمن است.

ره آوردهای بی‌تمدن غربی‌ها برای نظام اسلامی

- برپایی کلاس‌های عرفان‌های نوظهور همچون عرفان حلقه، شعور کیهانی و امثالهم با مبنای مباحث ماتریالیستی و دیالکتیکی،

- ازدواج سفید به‌عنوان الگوی زندگی مدرن و غربی برای تغییر سبک زندگی و سست شدن پایه‌های خانواده،

- برگزاری شوهای لباس به سبک غربی و ضلع مخالف تمدن اسلامی – ایرانی،

- ترویج رابطه‎های دوستی برای زنان و مردان متأهل در قالب فیلم‎های داستانی پخش شده از ماهواره‎‌ها،

- ترویج مدهایی همچون مدل ریش شبیه به ریش جنایتکاران داعشی در کشور،

- ورود فرهنگی در دانشگاه‌ها و برنامه‌ریزی‌های فرهنگی غلط از جمله اردوهای مختلط و ترویج موسیقی میان جوانان،

- قبح شکنی محافل عزاداری در قالب پوشش‌های غیر اسلامی زنان و آرایش‌های زننده و هجوم فرهنگ غرب به جامعه

- باب شدن نگهداری حیوانات در منزل

تنها بخشی از ره آوردهای شوم غرب به اسم فرهنگ است.

حربه دشمن بر این اساس است که ابتدا فرهنگ خودی را با شیوه‌هایی چون سست نمودن اعتقادات عمومی، سست نمودن ارزش‏های اخلاقی، دین‏زدایی، انزوای روحانیت، بی‏ارزش نمودن مبلغان و مدافعان اصیل دین، ترویج فساد، فرقه‏گرایی، نفوذ نگرش غربی و ازخودبیگانگی و تکوین روشن‏فکری وابسته از درون تخلیه می‌کند و در قانون طبیعت نیز وقتی در فضایی خلأ ایجاد شود، نزدیک‏‌ترین نیروی موجود، آن خلأ را پر می‌‏کند.

فرهنگ غربی با استفاده از ابزار فوق، تخریب فرهنگ اسلامی را مد نظر قرار می‌دهد؛ مواردی از قبیل تشکیک در حقانیت دین اسلام، انتشار کتاب‏های ضد دینی مانند آیات شیطانی، نفی مقدسات اسلامی و نیز تحدید دین و تلاش برای حذف دین از عرصه‏ اجتماع از جمله موضوعات موجود به شمار می‌‏آید.

پس از آن سیاست‌هایی در راستای اثبات فرهنگ بیگانه همچون برپایی شبکه‏‌ها و مؤسسات شبه فرهنگی، تحریف تاریخ، تغییر خط، زبان، لباس، سنت‌ها، آداب و رسوم و حذف و تبدیل میراث‏های فرهنگی اعمال خواهد شد و این چنین ارزش‏های مغایر با اهداف فرهنگ اسلامی با روش‏های غیرملموس و پنهان و به ظاهر موجه منتقل خواهد شد که به مصداق واقعی حربه دشمن در راستای تغییر در سیرت نظام جمهوری اسلامی است.